دلایلی که باعث میشود از صدای ضبط شده خود متنفر باشیم

برای همه ی ما پیش آمده وقتی صدای خود را ضبط می کنیم خیلی خوشمان نمی آید آن را گوش کنیم یا حتی خجالت می کشیم تا دیگران نیز به آن گوش دهند. احساس عمیق نفرت از خود پس از زدن دکمه ی پخش صدا عجیب و غیر معمول نیست. به خصوص اگر بارها اقدام به ضبط صدا برای مصاحبه یا تهیه پادکست کرده باشید. این مسئله زمانی که برای ارسال تمرین از شرکت کنندگان دوره‌های آکادمی صادقلو تقاضای ضبط ویس داریم دیده می‌شود.

اما بهتر است بدانید این تنفر جنبه ی علمی دارد. مجموعه ای از مطالعات علمی که در شاخه ی روانشناسی انجام شده ، ما را با مفهومی به نام « تقابل صوتی» آشنا کرده است. آنها به این موضوع پرداختند که چرا بسیاری از مردم دوست ندارند صدای ضبط شده ی خود را بشنوند. در ادامه کمی در مورد این تحقیق با هم صحبت می کنیم.

قبل شروع مقاله باید بدانیم در آموزش فن بیان مسئله صدا بسیار اهمیت دارد. چرا که اگر تنفر از صدا ادامه داشته باشد یک مانع جدی برای تبدیل شدن ما به یک سخنران حرفه‌ای است.

گفتار

دلیل علمی نفرت از صدای خود

زمانی که صدای ضبط شده ی خود را از ضبط صوت می شنویم، آن را از طریق فرایندی به نام «رسانایی هوا» دریافت می کنیم. اینجاست که امواج صوتی باعث ارتعاش پرده گوش ما می شود و واکنشی را از استخوان های گوش میانی شروع می کند که باعث می شود سیگنال های الکتریکی مستقیماً به مغز ما ارسال شود.

این فرایند مستقیماً با نحوه ی شنیدن صحبت های خود از لحظه تولد در تضاد است. بیشتر صدایی که از تارهای صوتی خود تولید می کنیم، به عنوان «رسانایی استخوان» شناخته می شود که از طریق استخوان های جمجمه به گوش داخلی ما منتقل می شود. با این حال، ما همچنین صدای خود را تا حدی از طریق رسانایی هوا درک می کنیم، به این معنی که همزمان صحبت های درونی و بیرونی خود را می شنویم. 

بنابراین به هنگام گوش دادن به صدای ضبط شده ، صدا عنصر داخلی را که ما با آن آشنا هستیم از دست می دهد. به همین دلیل باعث غمگین شدن ما می شود. قطعاً دلایل علمی پیچیده تری برای این نفرت وجود دارد که بهتر است در مقالات تخصصی به مطالعه آن بپردازید.

با این حال اگر فکر می کنید صدایتان کمی عجیب به نظر می رسد، استرس نداشته باشید. فقط 38 درصد از مردم بلافاصله صحبت های ضبط شده شان را تشخیص می دهند. به علاوه مطالعات نشان داده که مردم تمایل دارند به صدای خود بسیار منفی تر از دیگران نمره بدهند.

به طور خلاصه و عامیانه، ما صدای خود را در حالت عادی از درون می شنویم اما صدای ضبط شده توسط گوش خارجی ما شنیده می شود و این مغایرت باعث به وجود آمدن احساس نا خوشایندی در ما می گردد.

چگونه صدای خود را دوست داشته باشیم

عادت کردن به صدای خود ممکن است دلهره آور به نظر برسد. اما تکنیک هایی وجود دارد که می توانید یاد بگیرید تا هنگام ضبط بعدی کمتر احساس بدی داشته باشید. باید باور کنیم که در واقعیت صدای ما به آن بدی که تصور می کنیم نیست.

صدای ضبط شده ی خود را تحلیل کنید

از آنجایی که بین صدای ضبط شده و آنچه واقعاً از صدای خود درک می کنیم شکاف برجسته ای وجود دارد، می توان با گوش دادن و تجزیه و تحلیل این صداها به نتایج ارزشمندی رسید. گوش دادن باعث می شود نقاط ضعف خود را شناسایی کنیم و با تمرین های مناسب سعی کنیم تا آنها را اصلاح نماییم.

تشریفات را کنار بگذارید

همه می خواهند درهنگام صحبت کردن، خود را با جزئیات و دقیق معرفی کنند. اما استفاده بیش از حد از کلمات پیچیده ممکن است صدای ضبط شده ی ما را خشک و پیچیده کند. بنابراین با استفاده از کلماتی که روزمره به صورت عادی به کار می برید بر روی طبیعی صحبت کردن تمرکز کنید. رعایت این نکته را در نظر بگیرید حتی اگر شما تنها شنوده صدای خودتان باشید. با این کار در کوتاه مدت می توانید آزار ناشی از لرزش صدای خود را خنثی کنید.

آهسته تر

یکی از دلایلی که باعث می شود احساس ناراحتی از صدایمان داشته باشیم، افزایش سرعت صحبت کردنمان به هر دلیلی مثل محدود بودن زمان است. سعی کنید تا در برابر همه ی وسوسه ها مقاومت کنید، زیرا عادت کردن به صدای واقعی، مستلزم آن است که آهنگ عادی در هنگام صحبت کردن داشته باشیم.

پیام قدرتمندی بسازید

طبق تحقیقات انجام شده، معمولاً ما بیشترین نگرانی را از صدای خودمان داریم. پس برای اینکه حواس خود را از تلفظ اشتباه یا لکنت گاه به گاه منحرف کنید، باید پیام قدرتمند و الهام بخشی برای مخاطب بسازید.

گفت و خیز

در ادامه می خواهیم تمرین هایی برای پیدا کردن حس خوب به صدایمان انجام دهیم. کاملاً مشخص است که ما اگر بخواهیم چیزی را در زندگی به عادت تبدیل کنیم باید چه کاری بکنیم. مثلاً کسی می خواهد هر روز صبح ساعت 5 از خواب بیدار شود. فقط کافی است آن را هر روز تکرار کند. بعد از مدتی به صورت عادت صبح ها ساعت 5 بیدار می شود. 

صدای ما هم همین خصلت را دارد. کافی است صدای ضبط شده خودمان را هر روز از گوش بیرونی بشنویم. با این کار بعد از مدتی نه تنها از صدایمان بدمان نمی آید بلکه کم کم از آن خوشمان هم می آید. در کارگاه های فن بیان، اساتیدی چون استاد صادقلو، معتقد هستند که رشد و شکوفایی یک سخنران زمانی شروع می شود که از صدای خودش راضی باشد.

زیرا وقتی که صدای فرد برایش جذاب و دلنشین باشد تازه می تواند تا پایان، فایل ضبط شده خود را با رضایت و دقت گوش کند.با این کار نقاط ضعف خود راشناسایی وبا ظرافت سعی میکند آنها را بهبود ببهشد.

برای همین باید هر روز و به طور مرتب و مستمر صدای خود را ضبط و گوش کنید. تکرار هر چه بیشتر، نتیجه ی بهتر. شاید لازم باشد این کار را صد بار انجام دهید. شاید این کار در ابتدا عذاب آور باشد. به طول مثال روزی 3 دقیقه صدای خود را ضبط می کنید و بارها در طول روز این صدا را گوش می کنید. 

امروزه یکی از تمرین هایی که می توانید برای ارتباط گرفتن با صدایتان انجام دهید، ارسال پیام ها با ویس است. شما پس از ارسال، می توانید به صدای خود گوش دهید. پس پیشنهاد می کنم این تمرین را انجام دهید و از این به بعد برای تمام کسانی که می خواهید متنی را ارسال کنید صدای خود را بفرستید.

برای خود قانونی بگذارید که دیگر در پیام رسان خود تایپ نکنید. یادتان نرود که باید به صدای خود بارها و بارها گوش کنید تا گوش میانی به صدایتان عادت کند.

در گذشته دفاتر خاطرات از محبوبیت زیادی برخوردار بوده اند. تمرین دیگر این است که برای خود دفتر خاطرات صوتی تهیه کنید. شما می توانید هر روز هر نکته ای که مد نظرتان است را در قالب فایل صوتی چند دقیقه ای ضبط کنید و در پوشه ی مخصوص خاطرات صوتی خود ذخیره کنید.

نتیجه گیری

با تمرین هایی که سعی کردیم در این مقاله به آن بپردازیم، می توانید پس از مدتی عاشق صدای خود شوید. یادتان نرود باید این تمرین ها را بارها و بارها انجام دهید تا به نتیجه ای که دلخواهتان است برسید. بعد از دو تا سه هفته می توانید از صدای خود لذت ببرید و دیگر از شنیدن آن آزار نبینید. این تکرار باعث می شود تا ذهن عادت بکند، مسیر عصبی ایجاد شود و صدای ما تبدیل شود به جذابترین صدا برای خودمان. 

با هم تاکید می کنم، اساتیدی حوزه ی فن بیان و سخنرانی معتقد هستند که رشد و شکوفایی یک سخنران زمانی شروع می شود که از صدای خودش راضی باشد.