چی شده؟ 🤔
تپق می‌زنی و کلافه‌ای؟؟ 😵💫
خب تپق نزن. 😌
به همین راحتی 🤷🏻♂️
حالا برای اینکه تپق نزنی باید چیکار کنی؟ این دقیقاً همون چیزیه که میخوام تو این مقاله بهش بپردازم. از الآن بهتون بگم این مقاله قراره طولانی بشه، چون قصد دارم همه فوت و فن‌های تپق نزدن رو براتون بگم. به همین خاطر پیشنهاد می‌کنم، حتماً آب و آذوقه کافی برای مدتی که میخواین این مقاله رو بخونین، بردارین. ☕️🌯
قبل از اینکه بریم سراغ تمرین‌های تپق نزن، بهتره اول با ماهیت تپق، مکانیزم و دلایل اون آشنا بشیم. وقتی پزشک ندونه علت سرفه شما چیه، از کجا میتونه تشخیص بده که چه دارویی برای رفع اون بنویسه؟
گفتم سرفه یادم افتاد، داریم به زمستون نزدیک میشیم. میدونین که باید بیشتر مراقب خودتون باشین؟ اگر سرما بخورین، جدای از درد کوفتگی بدن که انگار ناشی از تیرخوردگی هست (اصابت گلوله) التهابات گلو و ریه باعث میشه توانایی بیانتون هم دچار مشکل بشه. پس حسابی این روزا خودتون رو بپوشونین. از جادوی دمنوش‌های گرم و ضدالتهاب هم غافل نشین که حسابی برای حنجره مفیده. 👨🏻⚕️
البته ما می‌دونیم که اگر هم سرما خوردیم باید ماسک بزنیم، نه اینکه مثل ویروس متحرک، بدون ماسک تو محل کار، مترو و اجتماعات حاضر بشیم و مانند این دوست عزیزمون که الآن روبروی منه، تو دهن بقیه سرفه کنیم. 😷
ببینین اومده بودین تمرین‌های تپق نزدن رو یاد بگیرین که یه ویزیت رایگان هم شدین. وجه تمایز آکادمی صادقلو همینه که با یه تیر چند تا نشون میزنین 😎😂
خب، بریم سراغ تپق زدن.
تپق چیه؟
به هر چیزی که به شکل غیرارادی در کلام ما ظاهر میشه و باب میل ما نیست، تپق میگن. تپق که به اون سوتی کلامی هم گفته میشه، معمولاً در نحوه ادا کردن یک کلمه و یا جمله‌بندی‌ها اتفاق میوفته.
به عنوان مثال خود من چند روز پیش در یک سمینار حین صحبت کردن زمانی که خواستم کلمه شب رو بگم، اشتباهی گفتم، شُب. خب در اینجا چه اتفاقی میوفته؟ آیا باید فکر کنم که کل سخنرانیم خراب شد و بخاطر یه تلفظ جابجا رشته کلام رو از دست بدم یا احساس شرمندگی کنم؟ 😣
یا مثلاً هفته قبل‌تر زمانی که دوستم خواست جمع ما رو ترک کنه، اشتباهی به جای خداحافظی بهش گفتم، بااجازتون و البته به روی خودم هم نیاوردم و خوشبختانه کسی هم متوجه این تپق من نشد 🤭
چیزی که مهمه اینه که شما بدونین، تپق زدن به هیچ عنوان زشت و دلیلی برای خجالت کشیدن نیست، چون طبیعیه و حتی بهترین گوینده‌ها و سخنران‌های جهان هم گاهی تپق می‌زنن. اما این تپق زدن چه زمانی ناخوشایند میشه؟ زمانی که شما به تپق زدن عادت کرده باشین و بطور کل همه سخنرانی‌های شما رو با تپق زدناتون بشناسن.
+ فلان سخنران رو میشناسی؟
-همون که مدام تو سخنرانی‌هاش تپق میزنه و سوتی میده؟
+ آره، آره همون. 🤣
ممکنه بگین، استاد مگه دو خط پیش نگفتی بهترین سخنرا‌ن‌ها هم تپق می‌زنن و طبیعیه؟ 😏
بله جانم، گفتم؛ اما در مورد تپق زدن، وجه تمایز یه سخنران معمولی و یه سخنران حرفه‌ای در اینه که اون سخنران حرفه‌ای تپق زدنش رو مدیریت میکنه و سعی میکنه اون رو کاهش بده. نه اینکه بگه خب طبیعیه پس هر چقدر میخوای تپق بزن!
کدوم عضو بدن مسئول تپقه؟
بیاین یکم تخصصی‌تر به موضوع تپق زدن نگاه کنیم. میخوایم ببینیم کدوم بخش از بدن ما مسئول تپق زدنه و بطور واضح کی تپق رو گردن میگیره؟ 🙋🏻♂️
بطور کلی ۴ قسمت از مغز در گفتار نقش دارن:
- مخچه
- منطقه بروکا
- منطقه ورنیکه
- کورتکس حرکتی
مخچه که در قسمت پشت مغز قرار داره، حرکات ارادی عضلاتی مانند عضلات دهان رو هماهنگ میکنه و همچنین کنترل پردازش زبان ما هم برعهده این قسمت هست. 🧠
منطقه بروکا جلوی نیمکره چپ مغز هست و قبل از حرف زدن به کار میوفته تا بتونه به درستی، افکار رو به گفتار تبدیل کنه.
منطقه ورنیکه جایی پشت گوش قرار داره و از اونجا به پردازش گفتار و درک اون می‌پردازه.
کورتکس حرکتی در لوب پیشونی قرار داره و نقش مهمی توی کنترل حرکات ارادی ایفا میکنه؛ یکی از کارای کورتکس حرکتی اینه که اطلاعات رو از منطقه بروکا میگیره و دستور حرکت رو برای عضلات کلامی مثل لب، زبان، دهان و بطور کل صورت میفرسته تا گفتار شکل بگیره. 🗣
در بخش بالا سعی کردم تا به شکل ساده، قسمت‌هایی از مغز که درگیر گفتار هستن رو به شما معرفی کنم. هر کدوم از موارد بالا رو بخاطر داشته باشین، چون در بخش‌های جلوتر قراره باز هم با این اسامی مواجه بشیم.
۴ دلیل عمده تپق زدن
۱-یکی از عمده‌ترین دلایل تپق زدن اینه که موقع ادای یک کلمه، همزمان مترادف و یا متضاد اون کلمه به ذهنمون میاد و موقع ادای اون کلمه، تلفیقی از این دو رو بیان می‌کنیم و این همزمانی باعث ایجاد تپق میشه.
مثلاً برای خودم پیش اومده که خواستم بگم واردات و همزمان کلمه صادرات هم به ذهنم رسید و در نهایت گفتم، وادرات و صادرات 😂
حالا اینجا چه اتقاقی افتاده که در نهایت منجر به تپق زدن شده؟
تو بخش قبلی گفتیم که یکی از قسمت‌های مغز به نام کورتکس حرکتی اطلاعات رو از منطقه بروکا میگیره و دستور حرکت رو برای عضلات کلامی صادر میکنه. حالا زمانی که کورتکس حرکتی یا موتور کورتکس دو تا آوا رو همزمان به اندام حرکتی کلامی میفرسته، اون اندام گیج میشه و نمی‌دونه کدوم رو انتخاب کنه و در نهایت شما تپق میزنین.
۲- سرعت صحبت کردن یکی از دلایلی هست که باعث تپق زدن میشه. البته به خاطر داشته باشید که سرعت بالاتر از میزان تسلط در هر کاری باعث سوتی دادن و تپق زدن میشه. 😑
مثلاً اگر برای شمردن چیزی عجله کنیم، امکان اشتباه شمردنمون بالاست. شاید برای شما هم پیش اومده باشه که در زمان تحصیل، موقع امتحان عجله کرده باشین و بعد ببینین ای داد بیداد، کلاً سوال رو اشتباه خوندین و جواب اشتباهی دادین.
از عجایب تپق زدن همینقدر براتون بگم که یبار یکی از دوستانم میخواست عدس پلو درست کنه و وقت بسیار کمی هم برای این کار داشت. وقتی غذا آماده شد، چهره دوست عزیزم دیدنی بود. چرا؟ چون بزرگوار عدس‌ها رو آبکش کرده بود، اما از شدت عجله هول شده بود و یادش رفته بود که عدس رو با برنج ترکیب کنه. 😊
اینکه شما در صحبت کردن چه میزان سرعت داشته باشین، کاملاً به خود شما بستگی داره و اینکه سرعت مطمئنه برای شخص شما چقدره؟ البته سرعت مطمئنه برای هر شخص متفاوته.
فرض کنید در یک مسیر سرعت مطمئنه ۱۲۰ کیلومتر بر ساعت هست. دیدن تابلوی سرعت مطمئنه به این معنا نیست که لزوماً شما باید سرعتتون رو به ۱۲۰ برسونین؛ بلکه باید با سرعتی حرکت کنین که میدونین توانایی کنترل ماشین با اون سرعت رو دارین. 🚄
برای سخنرانی‌ها و در کلام هم دقیقاً همین موضوع صدق میکنه و باید با سرعتی صحبت کنیم که می‌دونیم می‌تونیم با اون ریتم، شمرده و بدون تپق صحبت کنیم؛ نه خیلی آروم که برای مخاطب مانند لالایی باشه و خوابش ببره و نه خیلی تند که فقط خودمون متوجه صحبتمون بشیم!
۳- اضطراب و استرس رو میشه یکی از دلایل اصلی تپق زدن دونست. داشتن اضطراب باعث ایجاد تنش در موتور کورتکس میشه و بنابراین موتور کورتکس هم نمی‌تونه به خوبی صورت، دهان، لب و زبان رو مدیریت کنه تا گفتار خوبی که مدنظرتون هست رو داشته باشین.
۴- فقدان انرژی از دیگر دلایل تپق زدن محسوب میشه. حالا چطوری؟
همونطور که میدونین همه اندام‌ها از جمله اندام‌های حرکتی کلامی برای فعالیت نیاز به انرژی و سوخت دارن و زمانی که سوخت یا همون آب و غذای مورد نیاز برای فعالیت اندام‌ها تأمین نشده باشه، مسلماً دچار اختلال میشن. حالا می‌تونیم درک کنیم که چرا فردی که مدت زیادی آب و غذا نخورده و دچار افت قند شده مدام تپق میزنه؛ چون موتور کورتکس و اندام‌های حرکتی اون فرد متحمل یه تنش شده و برای از بین بردنش باید در اسرع وقت به بدنش آب و غذا برسونه. 🍞🍳
تا حالا از این زاویه به این موضوع دقت کرده بودین که یه تپق کوچیک کلامی شما چه دلایلی در پشت صحنه داشته؟ برای خود من هم جالب بود و مهم‌تر این که حالا با دونستن این دلایل و آشنایی با عوامل پشت صحنه به راحتی می‌تونیم تپق زدنمون رو کنترل کنیم. نگران نباشید، قرار نیست همین جای کار شما رو رها کنم 😌
در بخش بعد، تمامی راهکارها و ترفند‌های تپق نزدن رو براتون شرح می‌دم تا دیگه نگرانی بابت تپق زدن در صحبت‌ها یا سخنرانی‌هاتون نداشته باشین. اما قبلش باید بهم قول بدین که در انجام تمرین‌هایی که بهتون میگم، استمرار داشته باشین؛ اگر استمرار نداشته باشین، هیچ تغییری رو حس نمی‌کنین و آب از آب تکون نميخوره. پس قول 🤝🏻
۱۴ راه برای تپق نزدن
تمرین‌های تپق نزدن بسیار ساده و آسونه و همین ساده بودنش این تصور رو ایجاد میکنه که ممکنه کارآمد نباشه. باید بدونید افرادی که تپق زدنشون رو کاهش دادن و در مواردی به صفر رسوندن همین تمرین‌ها رو انجام دادن. فقط و فقط به شرط استمرار ⏳️
۱-کیفیت رو فدای سرعت نکن
برخی از ما این تصور رو داریم که صحبت کردن با سرعت بالا پیام تسلط ما رو به مخاطب مخابره میکنه. اما در حقیقت اینطور نیست و اگر بخوایم برای به رخ کشیدن تسلطمون بر موضوع، ریتم عادی صحبت کردن خودمون رو سریع کنیم، احتمال تپق زدن رو بالا می‌بریم.
در یکی از سمینارهای 'چگونه تپق نزنیم؟' یکی از شرکت‌کنندگان گفت: 'استاد، من کلاً سریع صحبت می‌کنم و وقتایی که آروم و شمرده حرف می‌زنم، انگار دست و پام رو گم می‌کنم و مدام تپق می‌زنم.'
این مورد بر‌میگرده به همون سرعت مطمئنه، برای هر فرد، سرعت مطمئنه متفاوته و نیازی نیست که ما سرعت حرف زدنمون رو بخوایم با بقیه افراد یکی کنیم. مگر در شرایطی که ریتم صحبت کردن شما به گونه‌ای باشه که برای مخاطب نامفهوم باشه که در اون صورت باید پامونو از روی پدال گاز برداریم. 🚫✋🏻
۲- صحبت کردن و موقعیت تنش‌زا رو از هم جدا کن.
اگر در موقعیت تنش‌زایی قرار گرفتیم، باید به خودمون بگیم که 'من همیشه خوب صحبت می‌کنم و الآن هم به خوبی حرفمو می‌زنم و صحبت کردن من ارتباطی با این موقعیت تنش‌زا نداره.' در حقیقت باید توانایی تفکیک این دو موضوع از هم رو داشته باشیم و اجازه ندیم یک تنش، آرامش سخنرانی یا صحبت کردن ما رو بهم بریزه.
۳- ذهنت رو مدیریت و کنترل کن
اگر ذهن دچار تشویش و اضطراب باشه، احتمال تپق زدن ما بسیار بالا میره. به همین خاطر باید تشویش و اضطراب رو از خودمون دور کنیم. حتی اگر در شرایطی قرار داری که دچار تشویش شدی، سعی کن ذهنت رو گول بزنی تا روی اون موضوع استرس‌زا فوکوس نکنه. ممکنه بپرسین چطوری؟ 🤔
به خودت تلقین کن و مدام از جملات تأکیدی مثبت استفاده کن. بخند؛ خندیدن باعث میشه اضطراب مغز بطور چشمگیری کاهش پیدا کنه. پس سعی نکن مدام به اون موضوع فکر کنی، چون در این صورت مغزت هم تمام تمرکزش رو از صحبت کردن برمیداره و میزاره سر اون موضوع 🧠
خیلی وقت‌ها دیدم که گوینده‌های مطرح هم موقع اجرای زنده و یا سخنرانی، تپق زدن و برخی از اون‌ها که با هم ارتباط دوستانه‌ای داریم، در انتهای برنامه بهم می‌گفتن: 'مهدی امروز ذهنم درگیر یه موضوع بود و تپق زدم.' پس اگر ماهرترین گوینده هم باشی باید قبل از سخنرانی و یا صحبت کردن، ذهنت رو مدیریت کنی. 🧘🏻♂️
۴-حفظ آرامش عمومی بدن
هر اتفاقی در بدن که مغز و بدن درگیر بهبود دادن اون باشن، سبب ایجاد تپق میشه. بطور کل استرس در هر بخش از بدن غالباً به سایر اندام‌ها هم منتقل میشه. به عنوان مثال فرض کنید در جمعی حضور دارید و بدون اینکه از قبل مطلع باشین، شما رو به سخنرانی دعوت کنن. همزمان با ایستادن متوجه میشین که پای شما خواب رفته. در این شرایط آیا میتونین رو به حضار بگین که ببخشید من پام خواب رفته و نمی‌تونم سخنرانی کنم؟ خب برای بقیه خنده داره.
در این موقعیت، مور مور شدن پای شما یعنی استرسی در پا وجود داره و طفلکی مغز داره همه تلاششو میکنه که هر چه زودتر اون رو برطرف کنه. خب مسلمه که مغز در این شرایط تمرکزش رو روی حرف زدن شما کم میکنه و شما حین سخنرانی تپق میزنین. حالا در این شرایط باید چیکار کنیم؟ 😱
اصلاً نیازی نیست که دچار اضطراب بشین یا فکر کنین بد شانسی آوردین، نه. به این فکر کنین که خواب رفتن پا یک موضوع عادی و طبیعیه که در اثر قرارگیری نسبتاً طولانی در یک موقعیت بدنی ثابت برای همه پیش میاد. بنابراین فقط کافیه شرایط رو مدیریت کنی و از مجری یا حضار بخواین که کمی بعد صحبت کنین. مثلاً میتونین بگین: ' عذر میخوام اگر اجازه بدین نفر بعدی صحبت کنه و بعد من.'
۵- عوامل محیطی رو مدیریت کن
زمانی که یک کارشناس، گوینده یا مجری برای اجرای برنامه‌ای در صدا و سیما حضور پیدا میکنه، فردی مسئول مدیریت عوامل محیطی هست تا در محیط استودیو عامل آزاردهنده‌ای برای گوینده نباشه. اما زمانی که ما قصد داریم در یک جمع و یا روی استیج سخنرانی کنیم، باید خودمون عوامل ناخوشایند رو مدیریت کنیم.🧐
تابیدن مستقیم نور آفتاب به چهره ما، تابیدن مستقیم نور پروژکتورهای سقف به چشممون، سرما یا گرمای محیط همه و همه از عواملی هستن که برطرف نکردن اون‌ها باعث افت کیفیت سخنرانی و تپق زدن میشه. 😖
گاهی حضور یک فرد خاص در سالن که دیدنش حس بدی رو به ما منتقل میکنه، ممکنه ذهن ما رو دچار تشویش کنه و باعث بشه مدام تپق بزنین. حالا حتماً می‌پرسین که استاد باید با اون آدم چیکار کنیم؟ 😒
خب در موقعیت مذکور، ما نمی‌تونیم بگیم: 'آقا یا خانم فلانی لطفاً هر چه سریعتر سالن رو ترک کن. چون حس خوبی ازت نمیگیرم.!' یعنی برعکس مثال‌های قبلی، نمی‌تونیم این عامل محیطی آزاردهنده رو حذف کنیم. کاری که از دست ما برمیاد اینه که به لطف قدرت ذهنمون به خودمون تلقین کنیم که :'من قراره یک سخنرانی عالی داشته باشم و اجازه نمیدم حضور اون فرد کیفیت سخنرانی من رو پایین بیاره. ' همچنین می‌تونیم زاویه دیدمون رو تغییر بدیم تا هر لحظه با اون آدم چشم تو چشم نشیم و تمرکزمون بهم نخوره. 👀
۶- پرونده‌های باز ذهنت رو ببند
هر چه تعداد پرونده‌های باز ذهن بیشتر باشه، تشویش ذهنی، استرس و در نهایت میزان تپق زدن ما هم بالاست؛ سخنران خوب کسیه که پرونده‌های باز ذهنی زیادی نداره و شاید تنها یک الی دو مورد بلاتکلیف ذهنی داره شاید هم نه!
این به معنای بی‌درد و بی‌دغدغه بودن اون سخنران نیست؛ بلکه سخنران سعی کرده تا قبل از صحبت کردن، موارد گنگ ذهنی رو تعیین تکلیف کنه، موارد قابل حل رو برطرف و موارد غیرقابل حل یا نیازمند زمان رو مدیریت کنه تا موقع سخنرانی تمرکزش رو بهم نریزن و باعث تپق زدنش نشن. ✌🏻
به عنوان مثال سردرد عوامل مختلفی داره و زمانی که به دکتر مراجعه می‌کنیم، دکتر سعی میکنه که از روش‌های مختلف، عامل سردرد رو پیدا کنه. این عامل ممکنه خرابی یک دندون باشه، هر چند که شاید اصلاً دندون درد نداشته باشیم، اما این خرابی باعث سردرد دائمی شده یعنی سردرد شدید ما محصول درد جانبی دندون میشه. 😖
تپق هم دقیقاً همینطوره و گاهی محصول جانبی پرونده‌های باز ذهنی ماست که به حال خودشون رهاشون کردیم. در حقیقت در این موقعیت، تمام ذهن روی صحبت کردن متمرکز نیست و بخشی از ذهن ناخودآگاه ما داره با خودش میگه:
وای حالا چیکار کنم؟
جواب فلانی رو چی بدم؟
اون کار عقب افتاده رو کی انجام بدم؟
قرار بود زنگ بزنم به فلانی، یادم رفت که.
۷- اندام‌ها و عضلات کلامی رو تقویت کن
در زمان صحبت کردن، بخش‌هایی مانند صورت، چونه، دهان، لب و زبان درگیر میشن. بنابراین تقویت عضلات هر کدوم از این بخش‌ها سبب کاهش تپق زدن در گفتار میشه. حالا چطور میشه عضلات مربوط به اندام‌های حرکتی کلامی رو تقویت کرد؟
تمرین تقویت لب: یکی از تمرین‌های تقویت لب، تلفظ کلمه 'با' به شکل رگباری هست و بلافاصله پس از انجام این تمرین، کلمه 'با' رو به شکل صدای موتور دربیارین. همون صدایی که تو بچگی از خودمون در میاوردین و مورد عنایت خانواده قرار می‌گرفتیم. 🤭
تمرین تقویت زبان: برای انجام تمرین تقویت زبان، کلمه 'را' رو به صورت رگباری بیان کن و سپس کلمه 'ر' رو در حالی که زبانت رو به کام دهن چسبوندی با شدت تلفظ کن.
تمرین تقویت فک و چونه: دو انگشت رو زیر چونه قرار بدین و همزمان در حالی که با دو انگشت به سمت بالا فشار وارد می‌کنین، دهنتون رو باز کنین تا عضلات فک در زمان باز شدن با کمی مقاومت مواجه بشن.
۸- انجام تمرین مشددخوانی
از تمرین‌های بسیار مؤثر در کاهش تپق زدن، مشددخوانی حروف الفباست. این تمرین باعث میشه تا دهن، لب و زبان، موقعیت تلفظ استاندارد حروف و آواها رو بدست بیارن. برای این کار تنها کافیه همه حروف رو به شکلی که انگار تشدید دارن، تلفظ کنین.
۹- انجام تمرین تندخوانی
تمرین تندخوانی سبب بالا رفتن تسلط شما در تلفظ حروف و کلمات میشه و به شما کمک میکنه تا تپق نزنین یا کمتر تپق بزنین. برای این کار فقط کافیه یک متن رو به شکل تندتر از سرعت خوانش خودتون بخونین. همچنین میتونین یک سوژه رو انتخاب کنین و دو دقیقه تند تند راجع به اون موضوع صحبت کنین و هر چی که در مورد اون به ذهنتون میرسه رو با سرعت 'میگ میگ' به زبون بیارین. 🦩
۱۰- بداهه‌گویی کن
براتون پیش اومده که گاهی موقع صحبت یا سخنرانی کردن یهو وسط حرف زدن کلمه کم بیارین و یا وقتی اضطراب می‌گیرین ندونین کدوم کلمه رو برای جمله‌ای که میخواین انتخاب کنین؟ 🤷🏻♀️
اینجاست که اگر تمرین بداهه‌گویی رو انجام داده باشین، همین بداهه‌گویی ساده به دادتون میرسه. کافیه فقط همینطور که دارین میرین سرکار یا وقتی خونه هستین، یه سوژه انتخاب کنین و در مورد اون هر چیزی که به ذهنتون میرسه، بیان کنین. این سوژه میتونه میز، صندلی، گل شمعدونی، ایستگاه اتوبوس یا هر چیزی که جلوی چشمتونه باشه.
از طرفی حتی میتونین یه موضوع در حوزه تخصصی کار خودتون رو در نظر بگیرین و چند دقیقه بداهه و از خودتون درباره اون موضوع صحبت کنین. بدون نگاه کردن از روی کاغذ یا جستجو در اینترنت!
۱۱- نقشه راه سخنرانیت رو ترسیم کن.
راننده‌ای که یک مسیر رو بلد نباشه و در عین حال نقشه مسیر رو نداشته باشه، مدام این ور اون ور رو نگاه میکنه، نمی‌دونه کدوم بریدگی رو باید دور بزنه؟ کجا باید فرعی رو بره تو؟ در نتیجه دچار سردرگمی و اضطراب میشه. 😖
نداشتن نقشه راه سخنرانی هم دقیقاً مثل مثال بالاست. فردی که نقشه و برنامه‌ای برای سخنرانیش نداشته باشه، نمی‌دونه کدوم موضوع رو باید اول بگه؟ کدوم رو تو جمع‌بندی بیان کنه؟ چه مثال‌هایی بزنه؟ و ... 🗺
نداشتن نقشه راه سخنرانی هم باعث استرس و در نتیجه تپق زدن میشه. به همین خاطر قبل از هر بار سخنرانی، نقشه راه رو برای خودتون تعیین کنین و به شکل تیتروار در یک کاغذ بنویسین. 📝
مشخص کنین که قراره سخنرانی رو با چه جمله‌ای شروع کنین؟ چه مثال‌هایی بزنین؟ قصد دارین چه راهکارهایی ارائه بدین؟ در جمع‌بندی به چه موضوعاتی اشاره می‌کنین؟ و ...
دونستن همه این‌ها باعث افزایش تسلط و کاهش استرس شما حین سخنرانی میشه. البته تأکید می‌کنم که همه موارد لازم رو تنها به شکل تیتروار در یک برگه بنویسین و همراه خودتون داشته باشین. نیاز نیست واو به واو سخنرانی رو به شکل املا تو برگه بنویسیم و هر بار یه دفتر ۱۰۰ برگ بزاریم تو جیبمون 😑
۱۲- محتوا رو از جهات مختلف بررسی کن.
نوازنده‌ای که به تازگی با یک نت موسیقی آشنا شده موقع اجرای اون نت تسلط کامل نداره و نیاز داره که به شکل مکرر به نت‌ها نگاه کنه تا قطعه رو اجرا کنه. اما نوازنده‌ای که بارها اون نت رو بررسی کرده و به اون مسلط هست، بدون نگاه کردن به نت و با چشم بسته، موسیقی رو اجرا میکنه.
زمانی که به متن سخنرانی یا موضوعی که قراره راجع بهش صحبت کنیم، تسلط نداشته باشیم، دچار دست پاچگی میشیم و در نهایت تپق می‌زنیم.
۱۳- ورزش رو فراموش نکن
شاید پیش خودتون بگین، ورزش چه ارتباطی به تپق زدن داره؟! 😐
همونطور که می‌دونید با بالا رفتن سن، بسیاری از عضلات ما ضعیف میشن و رو به تحلیل میرن؛ اندام‌ها و عضلات حرکتی کلامی هم از این موضوع مستثنی نیستن. پس میشه گفت با افزایش سن و پیشرفت تحلیل عضلانی، احتمال تپق زدن در کلام هم افزایش پیدا میکنه.
برای جلوگیری از پیشرفت این روند، تنها کافیه ورزش کردن رو در برنامه روزانه خودتون قرار بدین و از اثرات اون غافل نشین. به علاوه اگر نگاهی به افراد گوینده‌هایی که ورزشکار هستن بندازیم، می‌بینیم که تپق‌های کلامی این افراد بسیار کمتر از افراد غیرورزشکار هست. 🏃♂️
۱۴- اثر عوارض دارویی رو کاهش بده
افرادی که داروهای خاص مصرف می‌کنن و یا سابقه عمل جراحی و بیهوشی دارن بیشتر دچار تپق کلامی میشن. از این رو باید به نحوی اثر این عوارض رو خنثی کرده و یا به حداقل برسونن. اگر تجربه بیهوشی داشته باشین، استمرار در ورزش کردن و مصرف آب میتونه در کاهش عوارض بیهوشی مؤثر باشه. 💊
کلام آخر
با خوندن این مقاله الآن دیگه میدونین که یه تپق ساده کلامی ناشی از عوامل متعددی هست و برای به حداقل رسوندن اون نیاز نیست، کار خاصی انجام بدین و تنها باید هر روز تمرین‌هایی که براتون شرح دادم رو انجام بدین. شاید در نگاه اول بسیار ساده به نظر برسه اما در بلندمدت اثرات قابل توجهی داره. 🤩
توجه داشته باشید که هر زمان تپق زدید، نباید دچار استرس و اضطراب بشین و آرامش خودتون رو از دست بدین. تنها کافیه با یه معذرت‌خواهی کوچیک از حضار یا شنوندگان از اون تپق عبور کنین و به سخنرانیتون ادامه بدین.
در بهترین حالت، میتونین موقعیت پیش اومده رو تبدیل به طنز کنین. یعنی خودتون با تپقی که زدین شوخی کنین. این کار چند مزیت داره؛ اول اینکه جو سخنرانی صمیمی‌تر میشه و از طرفی با این کار تپق کلامی خودتون رو کوچیک و بی‌اهمیت جلوه میدین و در نهایت حواس مخاطب رو از اون پرت می‌کنین.
حالا شما بگین، تا حالا چه تپق‌هایی زدین؟
چطوری تپقتون رو جمع و ماست مالی کردین؟ 🤫